"Sentyment"

 Cześć! Sama się zdziwiłam, że tak szybko uwinęłam się z odcinkiem, wiem, że nie jest jakoś porażająco długi, ale myślę, że nie jest też za krótki. Akcja dzieje się pod koniec 2 sezonu, chyba najlepiej sami się zorientujecie. Mam ogromną nadzieję, że wam się spodoba. Miłego czytania!!! Obrazek zamieszczony z: galactik football center, nie jest obrazkiem z danego odcinka.                                                              
                                                          ***
-Tym razem nam nie ucieknie, Arti- powiedział Bennet. Znów skręcili za taksówką, w której siedział Bleylock. Nagle przez drogę zaczęła przejeżdżać ogromna reklama. Piraci z dużą prędkością pędzili na nią. W ostatnim momencie Bennet zdążył skręcić i wyhamować "ich" motor(był kradziony), gubiąc swoją czapkę.
-To Bleylock,- powiedział blondyn, wskazując na jadącą taksówkę- dokąd on jedzie?
-Usiłuje nas zgubić. Ma spore szanse- odpowiedział towarzysz.
-Trzymaj się Arti- rzekł Bennet, po czym szybko ruszył.
   Taksówka Bleylocka w końcu się zatrzymała. Bleylock wyszedł z niej i udał się przed siebie. Dwójka piratów również zostawiła pojazd i pobiegła za nim. Zatrzymali się przed wielkim napisem "Luna Genesis".
-Nikogo tu nie ma. Czemu wybrał to miejsce?- zapytał Arti.
-Na pewno miał w tym jakiś cel- odpowiedział Bennet. Znów ruszyli pędem przed siebie. Blondyn trzymał przed sobą lokalizator fluxa, biegnąc za jego sygnałem. Nagle zatrzymał się.
-Czekaj!- powiedział do kolegi, porozglądał się i powiedział, podchodząc do automatu
-Popatrz Arti! To fluxowe cukiereczki, nie do wiary...- mówił z zachwytem.
-Odbiło ci Bennet?- Arti nie krył zażenowania.
-To moje ulubione słodycze. Nie widziałem ich od tylu lat...

   Bennet znowu zobaczył małego blond chłopca o niebieskich oczach, który szedł z tatą, po raz pierwszy do wesołego miasteczka.W pewnym momencie obojgu ukazała się ogromna kolejka górska. Chłopiec nigdy nie widział takiej ogromnej rzeczy.
-To co, idziemy!- zawołał uradowany ojciec.
-Nie, nie pójdę na tą kolejkę.
-Myślałem, że jesteś bardzo odważny.
-No, bo jestem odważny, ale nie tak bardzo...- powiedział chłopiec ze smutkiem. Nagle
zobaczył iskierki w oczach taty. Ojciec zadał mu pytanie:
-Pamiętasz ostatni mecz Rykersów i Shadowsów?- chłopiec pokiwał energicznie głową.- Używali fluxów, pamiętasz jak ci się podobały ich akrobacje?
-Oczywiście, to takie fajne!
-No widzisz, to mnie teraz posłuchaj. Kupię ci fluxowego cukiereczka, jest tam popatrz.-Mężczyzna wskazał automat z czerwonym płynem, stojący nieopodal.- On dodaje odwagi, wielu zawodników je takiego przed meczem.- Blondasek był dosyć bystry, więc powiedział:
-Ale żadna drużyna nie ma czerwonego fluxa, który dodaje odwagi. Nie ma takiego.
-A właśnie, że jest. Czerpie się go z źródeł  na odległej planecie, która nie jest zamieszkana. Kupię ci takiego, zadziała, zobaczysz.- uśmiechnął się w taki trochę łobuzerski uśmiech. Podszedł do automatu, wrzucił monetę, a po chwili z płynu, który
skapnął na specjalnie podłożony talerzyk uformowała się czerwona kulka. Podał ją synowi.
-Póki nie spróbujesz, nie będziesz wierzył, że działa- doradził ojciec, z pewnością.
-Dobrze- odpowiedział chłopczyk, chociaż już sama bajka o czerwonym fluxie pozwoliła mu uwierzyć. Oczywiście dziecko nie wiedziało, że jest to kłamstwo. Chłopiec przez chwilę popatrzył się na bryłę i szybkim ruchem wsadził ją do ust. Smak był nie do określenia- był najwspanialszym smakiem w galaktyce. Po kilku chwilach fluxowy cukierek rozpłynął się,ale smak pozostał. Mały Bennet dalej myślał, że to prawda z
dodawaniem odwagi, bo jakże to nie może być prawdą, skoro smak jest autentycznie oryginalny? Razem z ojcem poszli na tę olbrzymią kolejkę górską i bawili się jak nigdy dotąd.
   To była jedna z ostatnich chwil, kiedy widział ojca. Został on aresztowany, niebawem po
tym, przez Technoid, był posądzany o współpracę z Sonny'm Blackbones'em.
Konkretnie o pomoc w ucieczce z Metafluxem, z siedziby głównej Technoidu.
Podczas próby ucieczki z aresztu z innymi więźniami został postrzelony przez robota.
Jego matkę, niedługo później zabiła choroba, na którą zapadła po śmierci swojego męża.
Potem chłopak został piratem.

   -Nie przyjechaliśmy tu szukać smaków dzieciństwa!- głos Arti'ego wyrwał go ze
wspomnień- Mam powiedzieć Sonny'emu czym się zajmujesz, zamiast szukać
Bleylocka?- tymczasem Bleylock kieruję się już w stronę wyjścia z Luna Genesis.
-Ależ Arti, to wyjątkowe...
-Nie mamy na to czasu- przerwał mu brunet. Odciągając rękę kolegi od słodyczy.
-Wiem, ale... Jest tam!- krzyknął Bennet wskazując na zakapturzoną postać.
-Łapmy go!- zawołał Arti. Lecz blondyn chwycił go za rękę, zatrzymując go.
-Czekaj!-krzyknął- Zostawił gdzieś walizki. Poszukam ich gdzieś w okolicy, a ty poinformuj Sonny'ego i zajmij się Bleylockiem. Tym razem nam nie ucieknie.
-Robi się!- Arti zawołał entuzjastycznie i pobiegł za oddalającą się osobą.
   
   Natomiast Bennet kupił cukierka, wsadził go do ust, napawał się smakiem tego małego, aczkolwiek ważnego w jego życiu sentymentu, jednocześnie biegnąc za sygnałem fluxa.
-Aaaa, mam cię ty...-powiedział do siebie. Po chwili spostrzegł  ruszającą się kropkę na monitorze lokalizatora.
-Co się dzieje?- spytał się- To niemożliwe... -wykrztusił. Zauważył, że stoi przed ogromnym rollercoaster'em.- Nie nawidzę wesołych miasteczek- powiedział,
przypominając sobie, że już po pierwszej jeździe z ojcem na kolejce górskiej zrobiło
mu się niedobrze. "Będę odważny,"-pomyślał- "czerwony flux dodaje odwagi"- dodał sobie tą cechę tymi słowami i szybko wskoczył do wagonika, który zaczął ruszać.